Το σύγχρονο τζάκι μπορεί να είναι πλέον μια «εγκατάσταση» τοπικής ή κεντρικής θέρμανσης με στερεά καύσιμα (καυσόξυλα), με φυσικό αέριο ή υγραέριο και με ηλεκτρική ενέργεια, ένα σύστημα ακτινοβολίας θερμότητας, αλλά και μεταφοράς θερμότητας με αέρα ή/και νερό.
Επιπλέον, το τζάκι, πέρα από πηγή ενέργειας για θέρμανση μέχρι και μιας ολόκληρης κατοικίας, μπορεί να θεωρηθεί, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, κι ένα αποτελεσματικό μέσον για εξοικονόμηση ενέργειας.
Χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι φέρνει μέσα στην κατοικία ένα «ζωντανό» στοιχείο, τις φλόγες της φωτιάς μέσα στην εστία, αναδεικνύοντας αυτό το μοναδικό σκηνικό ως την εναλλακτική πρόταση στις οθόνες των τηλεοράσεων και των ηλεκτρονικών υπολογιστών, που έχουν περιορίσει στο ελάχιστο τις στιγμές χαλάρωσης και περισυλλογής των κατοίκων των μεγαλουπόλεων, ακόμη και όταν βρίσκονται μέσα στο σπίτι τους.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η καύση του ξύλου, όταν γίνεται ανεξέλεγκτα, έχει αποδειχτεί ότι αποτελεί μια ακόμη αιτία ρύπανσης της ατμόσφαιρας και υποβάθμισης της ποιότητας του αέρα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, σε πολλές χώρες στα μέτρα που περιλαμβάνουν οι διάφορες αρχές για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, περιλαμβάνουν και την απαγόρευση της καύσης ξυλώδους βιομάζας σε ανοιχτές εστίες και εγκαταστάσεις παλιάς τεχνολογίας.
Σήμερα ένα σύγχρονο σύστημα θέρμανσης με καύση ξύλων είναι κάτι πολύ περισσότερο από design, ωραία και ζεστή ατμόσφαιρα, θέαση της φωτιάς. Είναι κι ένας τέλειος και ολοκληρωμένος μηχανισμός καύσης του ξύλου που ενσωματώνει πολύ τεχνολογία και τεχνογνωσία.
